πλέω

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

πλέω < αρχαία ελληνική πλέω

Ρήμα

πλέω

1. ταξιδεύω σε λίμνη, ποταμό ή θάλασσα
2. (μεταφορικά) έχω κάτι σε μεγάλη ποσότητα
3. επιπλέω

Εκφράσεις

• πλέω σε πελάγη ευτυχίας: είμαι ευτυχισμένος
• πλέω στο αίμα: είμαι αιμόφυρτος

Συγγενικές λέξεις

• πλεύση
• πλεύσιμος
• πλευστός
• πλευστότητα
• πλους

Σύνθετα

αναπλέω αποπλέω διαπλέω εισπλέω εκπλέω

επιπλέω καταπλέω παραπλέω περιπλέω συμπλέω

Μεταφράσεις

    πλέω

αγγλικά : sail (en)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

πλέω < ινδοευρωπαϊκή (ρίζα) *plew-

Ρήμα

πλέω

1. πλέω

Εναλλακτικές μορφές

• ιωνικός τύπος: πλώω

Κλίση

    Κλίση

Ενεργητικός Ενεστώτας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ πλέω πλέω πλέοιμι - σύ πλεῖς πλέῃς πλέοις πλεῖ οὖτος πλεῖ πλέῃ πλέοι πλείτω ἡμεῖς πλέομεν πλέωμεν πλέοιμεν - ὑμεῖς πλεῖτε πλέητε πλέοιτε πλεῖτε οὗτοι πλέουσι(ν) πλέωσι(ν) πλέοιεν πλεόντων / πλείτωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή πλεῖν πλέων πλέουσα πλέον Ενεργητικός Παρατατικός προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἔπλεον - - - σύ ἔπλεις - - - οὖτος ἔπλει - - - ἡμεῖς ἐπλέομεν - - - ὑμεῖς ἐπλεῖτε - - - οὗτοι ἔπλεον - - - Μέσος Μέλλοντας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ πλεύσομαι - πλευσοίμην - σύ πλεύσῃ / πλεύσει - πλεύσοιο - οὖτος πλεύσεται - πλεύσοιτο - ἡμεῖς πλευσόμεθα - πλευσοίμεθα - ὑμεῖς πλεύσεσθε - πλεύσοισθε - οὗτοι πλεύσονται - πλεύσοιντο - ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή πλεύσεσθαι πλευσόμενος πλευσομένη πλευσόμενον Μέσος Μέλλοντας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ πλευσοῦμαι - πλευσοίμην - σύ πλευσεῖ - πλευσοῖο - οὖτος πλευσεῖται - πλευσοῖτο - ἡμεῖς πλευσούμεθα - πλευσοίμεθα - ὑμεῖς πλευσεῖσθε - πλευσοῖσθε - οὗτοι πλευσοῦνται - πλευσοῖντο - ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή πλευσεῖσθαι πλευσούμενος πλευσουμένη πλευσούμενον Ενεργητικός Αόριστος α' προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἔπλευσα πλεύσω πλεύσαιμι - σύ ἔπλευσας πλεύσῃς πλεύσαις / πλεύσειας πλεῦσον οὖτος ἔπλευσε πλεύσῃ πλεύσαι / πλεύσειεν πλευσάτω ἡμεῖς ἐπλεύσαμεν πλεύσωμεν πλεύσαιμεν - ὑμεῖς ἐπλεύσατε πλεύσητε πλεύσαιτε πλεύσατε οὗτοι ἔπλευσαν πλεύσωσι(ν) πλεύσαιεν / πλεύσειαν πλευσάντων / πλευσάτωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή πλεῦσαι πλεύσας πλεύσασα πλεῦσαν Ενεργητικός Παρακείμενος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ πέπλευκα πεπλεύκω / πεπλευκώς, πεπλευκυῖα, πεπλευκός ὦ πεπλεύκοιμι / πεπλευκώς, πεπλευκυῖα, πεπλευκός εἴην - σύ πέπλευκας πεπλεύκῃς / πεπλευκώς, πεπλευκυῖα, πεπλευκός ᾖς πεπλεύκοις / πεπλευκώς, πεπλευκυῖα, πεπλευκός εἴης πεπλευκώς, πεπλευκυῖα, πεπλευκός ἴσθι οὗτος πέπλευκε πεπλεύκῃ / πεπλευκώς, πεπλευκυῖα, πεπλευκός ᾖ πεπλεύκοι / πεπλευκώς, πεπλευκυῖα, πεπλευκός εἴης πεπλευκώς, πεπλευκυῖα, πεπλευκός ἔστω ἡμεῖς πεπλεύκαμεν πεπλεύκωμεν / πεπλευκότες, πεπλευκυῖαι, πεπλευκότα ὦμεν πεπλεύκοιμεν / πεπλευκότες, πεπλευκυῖαι, πεπλευκότα εἴημεν/εἶμεν - ὑμεῖς πεπλεύκατε πεπλεύκητε / πεπλευκότες, πεπλευκυῖαι, πεπλευκότα ἦτε πεπλεύκοιτε / πεπλευκότες, πεπλευκυῖαι, πεπλευκότα εἴητε/εἶτε πεπλευκότες, πεπλευκυῖαι, πεπλευκότα ἔστε οὗτοι πεπλεύκασι(ν) πεπλεύκωσι(ν) / πεπλευκότες, πεπλευκυῖαι, πεπλευκότα ὦσι(ν) πεπλεύκοιεν / πεπλευκότες, πεπλευκυῖαι, πεπλευκότα εἴησαν/εἶεν πεπλευκότες, πεπλευκυῖαι, πεπλευκότα ἔστων ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή πεπλευκέναι πεπλευκώς πεπλευκυῖα πεπλευκός Ενεργητικός Υπερσυντέλικος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐπεπλεύκειν - - - σύ ἐπεπλεύκεις - - - οὖτος ἐπεπλεύκει - - - ἡμεῖς ἐπεπλεύκεμεν - - - ὑμεῖς ἐπεπλεύκετε - - - οὗτοι ἐπεπλεύκεσαν - - -

Εκφράσεις

• οὐ παντός πλεῖν ἐς Κόρινθον