παρεπόμενον

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία 1

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	παρεπόμενον	τὰ	παρεπόμενᾰ
γενική	τοῦ	παρεπομένου	τῶν	παρεπομένων
δοτική	τῷ	παρεπομένῳ	τοῖς	παρεπομένοις
αιτιατική	τὸ	παρεπόμενον	τὰ	παρεπόμενᾰ
κλητική ὦ!		παρεπόμενον		παρεπόμενᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		παρεπομένω
γεν-δοτ	τοῖν		παρεπομένοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

παρεπόμενον: ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο της μετοχής παρεπόμενος, ήδη στον Αριστοτέλη (@scaife.perseus)

Ουσιαστικό

παρεπόμενον, -ου

• παρεπόμενο, αναγκαίο ή τυχαίο επακολούθημα

  → δείτε και τον ελληνιστικό πληθυντικό παρεπόμενα

Ετυμολογία 2

παρεπόμενον: κλιτικός τύπος

Κλιτικός τύπος μετοχής

παρεπόμενον

1. αιτιατική ενικού, αρσενικού γένους του παρεπόμενος
2. ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, ουδέτερου γένους του παρεπόμενος