πειραχτήρι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	πειραχτήρι	τα	πειραχτήρια
γενική	του	πειραχτηριού	των	πειραχτηριών
αιτιατική	το	πειραχτήρι	τα	πειραχτήρια
κλητική		πειραχτήρι		πειραχτήρια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πειραχτήρι < πειράζω + -τήρι

Προφορά

ΔΦΑ : /pi.ɾaˈxti.ɾi/

Ουσιαστικό

πειραχτήρι ουδέτερο

• το παιδί ή άλλο πρόσωπο που αρέσκεται να πειράζει τους άλλους, να αστεΐζεται μαζί τους

Άλλες μορφές

• πειραχτήριο

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη πειράζω

Μεταφράσεις

    πειραχτήρι

αγγλικά : fiend (en)