πεντηκοντάδραχμον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	πεντηκοντάδραχμον	τὰ	πεντηκοντάδραχμᾰ
γενική	τοῦ	πεντηκονταδράχμου	τῶν	πεντηκονταδράχμων
δοτική	τῷ	πεντηκονταδράχμῳ	τοῖς	πεντηκονταδράχμοις
αιτιατική	τὸ	πεντηκοντάδραχμον	τὰ	πεντηκοντάδραχμᾰ
κλητική ὦ!		πεντηκοντάδραχμον		πεντηκοντάδραχμᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πεντηκονταδράχμω
γεν-δοτ	τοῖν		πεντηκονταδράχμοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πεντηκοντάδραχμον < ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου πεντηκοντάδραχμος

Ουσιαστικό

πεντηκοντάδραχμον ουδέτερο

• νόμισμα αξίας πενήντα δραχμών

Πηγές

• πεντηκοντάδραχμος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.