πιθηκιδεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	πῐθηκῐδευ-
ονομαστική	ὁ	πιθηκιδεύς	οἱ	πιθηκιδεῖς
γενική	τοῦ	πιθηκιδέως	τῶν	πιθηκιδέων
δοτική	τῷ	πιθηκιδεῖ	τοῖς	πιθηκιδεῦσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	πιθηκιδέᾱ	τοὺς	πιθηκιδέᾱς
κλητική ὦ!		πιθηκιδεῦ		πιθηκιδεῖς
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πιθηκιδεῖ
γεν-δοτ	τοῖν		πιθηκιδέοιν
Δεν καταγράφονται καταλήξεις πληθυντικού σε -ῆς.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'Ἀντιοχεύς' όπως «Ἀντιοχεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πιθηκιδεύς (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική πίθηκ(ος) + -ιδεύς

Ουσιαστικό

πιθηκιδεύς, -έως αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

• (ζώο) ο νεαρός πίθηκος, το πιθηκάκι

Πηγές

• πιθηκιδεύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.