σίναπι

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	σῐνᾱπῐ- σῐνᾱπε-
ονομαστική	τὸ	σίναπῐ	τὰ	σινάπη & σινάπεᾰ
γενική	τοῦ	σινάπεως	τῶν	σινάπεων
δοτική	τῷ	σινάπει	τοῖς	σινάπεσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	σίναπῐ	τὰ	σινάπη & σινάπεᾰ
κλητική ὦ!		σίναπῐ		σινάπη & σινάπεᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σινάπει
γεν-δοτ	τοῖν		σιναπέοιν
Δείτε και σίναπυ, τοῦ σινάπυος.
3η κλίση, Κατηγορία 'σίναπι' όπως «σίναπι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σίναπι < αρχαία ελληνική νᾶπυ • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇒ νέα ελληνικά: σινάπι

Ουσιαστικό

σίναπι ουδέτερο (σῐνᾱπῐ) (ελληνιστική κοινή)

• (φυτό) σινάπι

Άλλες μορφές

• σίναπυ
• σίνηπι (ιωνικός τύπος )
• σίνηπυ
• σίνηπυς

Συγγενικά

• σιναπέλαιον
• σιναπηρός
• σιναπίδιον (υποκοριστικό)
• σιναπίζω
• σινάπινος
• σινάπιον (υποκοριστικό)
• σιναπισμός
• σιναπιστέον
• συσιναπιστέον, συσσιναπιστέον

Πηγές

• σίναπι - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σίναπι - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.