σίναπι

Δείτε επίσης : σινάπι

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	σῐνᾱπῐ- σῐνᾱπε-
ονομαστική	τὸ	σίναπῐ	τὰ	σινάπη & σινάπεᾰ
γενική	τοῦ	σινάπεως	τῶν	σινάπεων
δοτική	τῷ	σινάπει	τοῖς	σινάπεσῐ (ν)
αιτιατική	τὸ	σίναπῐ	τὰ	σινάπη & σινάπεᾰ
κλητική ὦ!		σίναπῐ		σινάπη & σινάπεᾰ
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σινάπει
γεν-δοτ	τοῖν		σιναπέοιν
Δείτε και σίναπυ, τοῦ σινάπυος.
3η κλίση, Κατηγορία 'σίναπι' όπως «σίναπι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σίναπι (ελληνιστική κοινή): Η σημασία ταυτίζεται με την αρχαία ελληνική νᾶπυ. Οι δύο τύποι δεν εξηγούνται μορφολογικά και γι' αυτό θεωρούνται πιθανά δάνεια.^[1]

Άλλες υποθέσεις: • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε; ή προέλευσης από την προελληνική ^[2]

Ουσιαστικό

σίναπι ουδέτερο (σῐνᾱπῐ) (ελληνιστική κοινή)

(φυτό) σινάπι

Άλλες μορφές

Συγγενικά

Απόγονοι

σίναπι (ελληνιστική κοινή)

για τα νέα ελληνικά, δείτε σινάπιον

↷ λατινικά: sinapi, sinapis > ταξινομικό γένος Sinapis

δείτε περισσότερα στο sinapi#Descendants στο αγγλικό Βικιλεξικό

Αναφορές

↑ Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
↑ Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill. Τόμοι 1‑2.

Πηγές

σίναπι - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
σίναπι - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

[1] Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

[2] Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill. Τόμοι 1‑2.

[1]

[2]