σιγαστήρ

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	σιγαστήρ	οἱ	σιγαστῆρες
γενική	τοῦ	σιγαστῆρος	τῶν	σιγαστήρων
δοτική	τῷ	σιγαστῆρι	τοῖς	σιγαστῆρσι(ν)
αιτιατική	τὸν	σιγαστῆρα	τοὺς	σιγαστῆρας
κλητική ὦ!		σιγαστήρ		σιγαστῆρες
3η κλίση, Κατηγορία 'κλητήρ' όπως «κλητήρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σιγαστήρ < αρχαία ελληνική σιγάζω (κάνω να σωπάσει), σιγασ- + -τήρ → και δείτε τη λέξη σιγαστήρας

Ουσιαστικό

σιγαστήρ, -ῆρος αρσενικό

• (καθαρεύουσα) ο σιγαστήρας, το σιλανσιέ