σπαθάρης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	σπαθάρης	οι	σπαθάρηδες
γενική	του	σπαθάρη	των	σπαθάρηδων
αιτιατική	τον	σπαθάρη	τους	σπαθάρηδες
κλητική		σπαθάρη		σπαθάρηδες
Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σπαθάρης < μεσαιωνική ελληνική σπαθάριος < αρχαία ελληνική σπάθη

Ουσιαστικό

σπαθάρης αρσενικό

1. (παρωχημένο) κάποιος που χειρίζεται επιδέξια το σπαθί
2. (παρωχημένο) κατασκευαστής σπαθιών
3. (παρωχημένο, μεταφορικά) θαρραλέος
4. (παρωχημένο, μεταφορικά) ντόμπρος, έντιμος

Δείτε επίσης

• σπαθάτος

Μεταφράσεις

    σπαθάρης