σύγαμπρος

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	σύγαμπρος	οι	σύγαμπροι
γενική	του	σύγαμπρου	των	σύγαμπρων
αιτιατική	τον	σύγαμπρο	τους	σύγαμπρους
κλητική		σύγαμπρε		σύγαμπροι
όπως «αντίλαλος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σύγαμπρος < ελληνιστική κοινή σύγγαμβρος < σύν + γαμβρός

Ουσιαστικό

σύγαμπρος αρσενικό

• ο καθένας από τους συζύγους δύο γυναικών αδερφών

Συνώνυμα

• μπατζανάκης

Μεταφράσεις

    σύγαμπρος

αγγλικά : brother-in-law (en) γαλλικά : beau-frère (fr)