σύμφασις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	σύμφασῐς	αἱ	συμφάσεις
γενική	τῆς	συμφάσεως	τῶν	συμφάσεων
δοτική	τῇ	συμφάσει	ταῖς	συμφάσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	σύμφασῐν	τὰς	συμφάσεις
κλητική ὦ!		σύμφασῐ		συμφάσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		συμφάσει
γεν-δοτ	τοῖν		συμφασέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σύμφασις < Μορφολογικά αναλύεται σε σύμ- + φάσις· ή < συμφαίνομαι (αλλά μαρτυρείται ως ελληνιστικό), συμφα- + -σις → δείτε και τη λέξη συμφανής

Ουσιαστικό

σύμφασις, -εως θηλυκό

• (αστρονομία) η ταυτόχρονη εμφάνιση (όπως για πλανήτες, κομήτες), η σύμφαση

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις σύν και φαίνω

Πηγές

• σύμφασις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σύμφασις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.