τεκνίον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	τεκνίον	τὰ	τεκνίᾰ
γενική	τοῦ	τεκνίου	τῶν	τεκνίων
δοτική	τῷ	τεκνίῳ	τοῖς	τεκνίοις
αιτιατική	τὸ	τεκνίον	τὰ	τεκνίᾰ
κλητική ὦ!		τεκνίον		τεκνίᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		τεκνίω
γεν-δοτ	τοῖν		τεκνίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «τέκνον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τεκνίον < τέκν(ον) + -ίον

Ουσιαστικό

τεκνίον ουδέτερο

• (ελληνιστική κοινή) υποκοριστικό του τέκνον, μικρό παιδί

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη τέκνον

Δείτε επίσης

• τεκνίδιον

Πηγές

• τεκνίον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• τεκνίον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.