τερηδών

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	τερηδων-, τερηδον-
ονομαστική	ἡ	τερηδών	αἱ	τερηδόνες
γενική	τῆς	τερηδόνος	τῶν	τερηδόνων
δοτική	τῇ	τερηδόνῐ	ταῖς	τερηδόσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	τερηδόνᾰ	τὰς	τερηδόνᾰς
κλητική ὦ!		τερηδών		τερηδόνες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		τερηδόνε
γεν-δοτ	τοῖν		τερηδόνοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κανών' όπως «κανών» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τερηδών < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

τερηδών, -όνος θηλυκό

1. (εντομολογία) ξυλοφάγο έντομο, σαράκι
2. φθορά των οστών

Συγγενικές λέξεις

• τερηδονίζομαι
• τερηδονισμός
• Τερηδών

Δείτε επίσης

• (νέα ελληνικά) τερηδόνα με διαφορετική σημασία

Πηγές

• «τερηδών» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• «τερηδών» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.