χείλι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	χείλι	τα	χείλια & χείλη
γενική	του	χειλιού	των	χειλιών & χείλέων
αιτιατική	το	χείλι	τα	χείλια & χείλη
κλητική		χείλι		χείλια & χείλη
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση. Ο λόγιος πληθυντικός "χείλη" από το χείλος.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

1. χείλι < μεσαιωνική ελληνική χείλιν και ἀχείλιν με ανασυλλαβισμό "ἕνα ἀχείλι(ν)" > "ένα χείλι" < αρχαία ελληνική χεῖλος
2. χείλι < πληθυντικός του αρχαία ελληνική χεῖλος: τὰ χείλη-α > τα χείλια > ενικός το χείλι

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈçi.li/

Ομόηχο: χείλη

Ουσιαστικό

χείλι ουδέτερο

• το χείλος του στόματος

Άλλες μορφές

• χείλος (ουδέτερο)
• αχείλι (λαϊκότροπο)

Παράγωγα

• χειλάκι (υποκοριστικό)
• χειλάρες (μεγεθυντικό)
• και → δείτε Εκφράσεις με χείλος, χείλι και χείλη

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη χείλος

Μεταφράσεις

    χείλι

→ δείτε τη λέξη χείλος