ἄλκαρ

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελλειπτικό ουδέτερο ουσιαστικό
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ἄλκαρ
γενική
δοτική
αιτιατική	τὸ	ἄλκαρ
κλητική ὦ!
ανώμαλη κλίση, - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἄλκαρ < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ἄλκαρ ουδέτερο (ελλειπτικό ουσιαστικό μόνο στην ονομαστική και αιτιατική ενικού)

1. φυλαχτό, άμυνα, προπύργιο

   ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 5 (Ε. Διομήδους ἀριστεία.), στίχ. 644 (644-645)

   οὐδέ τί σε Τρώεσσιν ὀΐομαι ἄλκαρ ἔσεσθαι | ἐλθόντ᾽ ἐκ Λυκίης, οὐδ᾽ εἰ μάλα καρτερός ἐσσι,

   Ουδέ θαρρώ πως στήριγμα θενά ᾽σαι συ των Τρώων, | αν και ανδρειωμένος βοηθός απ᾽ την Λυκίαν ήλθες·

   Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr

2. υπεράσπιση, προφύλαξη από κάτι

   ※  6ος/5ος πκε αιώνας ⌘ Πίνδαρος^w, Πυθιονίκαις, 10. Ἱπποκλεῖ Θεσσαλῷ παιδὶ διαυλοδρόμῳ, 52 (52-53) Ed. Bœckh, August. Pindari opera quae supersunt. @books-google

   κώπαν σχάσον, ταχὺ δ᾽ ἄγκυραν ἔρεισον χθονί | πρῴραθε, χοιράδος ἄλκαρ πέτρας.

   Μα τώρα κράτα το κουπί και γρήγορα μπήξε στη γης την άγκυρ᾽ | απ᾽ την πρώρα για ασφάλεια από τις ξέρες τις κρυφές

   Μετάφραση (1958), Ι.Ν. Γρυπάρης, @greek‑language.gr

3. θεραπευτικό μέσο, φάρμακο

Εκφράσεις

• ἄλκαρ Ἀχαιῶν
• γήραος ἄλκαρ

Πηγές

• ἄλκαρ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἄλκαρ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.