Ἁλικαρνησσεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Ἁλικαρνησσεύς	οἱ	Ἁλικαρνησσεῖς
γενική	τοῦ	Ἁλικαρνησσέως	τῶν	Ἁλικαρνησσέων
δοτική	τῷ	Ἁλικαρνησσεῖ	τοῖς	Ἁλικαρνησσεῦσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	Ἁλικαρνησσέᾱ	τοὺς	Ἁλικαρνησσέᾱς
κλητική ὦ!		Ἁλικαρνησσεῦ		Ἁλικαρνησσεῖς
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἁλικαρνησσεῖ
γεν-δοτ	τοῖν		Ἁλικαρνησσέοιν
Δεν καταγράφονται καταλήξεις πληθυντικού σε -ῆς.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'Ἀντιοχεύς' όπως «Ἀντιοχεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἁλικαρνησσεύς < Ἁλικαρνησσ(ός) + -εύς

Ουσιαστικό

Ἁλικαρνησσεύς αρσενικό

• (πατριδωνυμικό) ιωνικός τύπος του Ἁλικαρνασσεύς

Πηγές

• Ἁλικαρνασσός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012