ἰγδίον

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

λόγια μεσαιωνική ελληνική με αρχαία κλίση
↓ πτώσεις	ενικός		ενικός		πληθυντικός
	λόγια κλίση		δημώδεις τύποι
ονομαστική	τὸ	ἰγδίον		ἰγδί(ν)	τὰ	ἰγδία
γενική	τοῦ	ἰγδίου			τῶν	ἰγδίων
δοτική	τῷ	ἰγδίῳ			τοῖς	ἰγδίοις
αιτιατική	τὸ	ἰγδίον		ἰγδί(ν)	τὰ	ἰγδία
κλητική ὦ!		ἰγδίον				ἰγδία
Δείτε και τον δημώδη τύπο γδί.
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «τέκνον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἰγδίον, λέξη του 7ου αιώνα που αναφέρεται και ως «ελληνιστική» < αρχαία ελληνική ἴγδις (θηλυκό)   + υποκοριστικό επίθημα -ίον

ΑΠΟΓΟΝΟΙ → δείτε γδί ⇒ νέα ελληνικά: γουδί με ανάπτυξη [u]

Ουσιαστικό

ἰγδίον ουδέτερο

• (λόγιο) το γουδί

  → χρειάζεται παράθεμα 7ος αιώνας - Παῦλος Αἰγινήτης, 3.59 ⌘CMG Corpus Medicorum Graecorum

  ※  Γεωπονικά, συλλογή του 10ου αιώνα, 12, 19, 5, 5 - κείμενα 7ου αιώνα

  εἰ δὲ ὕδωρ μὴ ἔχει τὸ ἰγδίον, ὑποστρέφουσιν οἱ σίκυοι, καὶ ὑποκαμφθήσονται.

  ※  13ος αιώνας - Δημήτριος Κωνσταντινοπολίτης [Πεπαγωμένος], Περί της των ιεράκων ανατροφής τε και θεραπείας (⌘Ιερακοσόφιον)

  τρίψας και λειώσας ἐν ἰγδίῳ

  [αφού] τρίψεις και λιώσεις σε γουδί

Συνώνυμα

• ἴγδη
• ἴγδις

Άλλες μορφές

• ἰγδίν
• γδί / 'γδίν / 'γδί (στον Somavera)

Συγγενικά

• ἰγδίζω
• ἰγδοκόπανον
• ἰγδοχέριν / γδοχέρι

Δείτε επίσης

• (και στην καθαρεύουσα) το γουδί

  ※  […] ἀφοῦ ἐπὶ πολὺ διάστημα τῆς ἡμέρας κατέτριβεν εἰς τὸ ἰγδίον τὰ φάρμακα τὰ προωρισμένα διὰ τὴν εὐεξίαν τοῦ σώματος, εἶχε τὴν γενναιότητα νὰ κατατρίβῃ κατόπιν τὰς λοιπάς του ὤρας εἰς τὴν ἀνάγνωσιν μυθιστορημάτων […] (Χαράλαμπος Άννινος, Αττικαί ημέραι σε μονοτονικό)

Πηγές

• ἰγδίον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• ἰγδίν - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)
• ιγδίον -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].