ἱμάσθλη

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἱμάσθλη	αἱ	ἱμάσθλαι
γενική	τῆς	ἱμάσθλης	τῶν	ἱμασθλῶν
δοτική	τῇ	ἱμάσθλῃ	ταῖς	ἱμάσθλαις
αιτιατική	τὴν	ἱμάσθλην	τὰς	ἱμάσθλᾱς
κλητική ὦ!		ἱμάσθλη		ἱμάσθλαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἱμάσθλᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἱμάσθλαιν
Το φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'δίκη' όπως «βελόνη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἱμάσθλη < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ἱμάσθλη, -ης θηλυκό

1. μαστίγιο

   ※  8ος αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 8 (Θ. Θεῶν ἀγορά. Κόλος μάχη.), στίχ. 43 ((43-46))

   χρυσὸν δ᾽ αὐτὸς ἔδυνε περὶ χροΐ, γέντο δ᾽ ἱμάσθλην | χρυσείην εὔτυκτον, ἑοῦ δ᾽ ἐπεβήσετο δίφρου, | μάστιξεν δ᾽ ἐλάαν· τὼ δ᾽ οὐκ ἀέκοντε πετέσθην | μεσσηγὺς γαίης τε καὶ οὐρανοῦ ἀστερόεντος.

   ολόχρυσ᾽ άρματα και αυτός εζώσθηκε κι επήρε | χρυσήν ωραία μάστιγα και ανέβηκε στον θρόνον | κι εράβδισε να κινηθούν και πρόθυμα επετούσαν | τ΄ άλογ᾽ ανάμεσα στην γην και τ᾽ ουρανού τ᾽ αστέρια.

   Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr

   ※  8ος αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 13 (ν. Ὀδυσσέως ἀπόπλους παρὰ Φαιάκων καὶ ἄφιξις εἰς Ἰθάκην.), στίχ. 82 ((81-85))

   ἡ δ᾽, ὥς τ᾽ ἐν πεδίῳ τετράοροι ἄρσενες ἵπποι, | πάντες ἅμ᾽ ὁρμηθέντες ὑπὸ πληγῇσιν ἱμάσθλης | ὑψόσ᾽ ἀειρόμενοι ῥίμφα πρήσσουσι κέλευθον, | ὣς ἄρα τῆς πρύμνη μὲν ἀείρετο, κῦμα δ᾽ ὄπισθε | πορφύρεον μέγα θῦε πολυφλοίσβοιο θαλάσσης.

   Πώς, στον κάμπο πέρα, άλογα τέσσερα, ζεμένα στον έναν τους ζυγό, | όλα μαζί κινούν, στον χτύπο υπάκουα της μάστιγας, | κι ορθώνουν τα πόδια τους ψηλά, για να τελειώσουν γρήγορα τον δρόμο τους· | παρόμοια ορθώνονταν κι η καραβίσια πρύμνη, ενώ το κύμα, | πορφυρό και μέγα, φούσκωνε πίσω της την αφρισμένη θάλασσα.

   Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr

   ※  3ος πκε αιώνας ⌘ Απολλώνιος ο Ρόδιος, Ἀργοναυτικά, 3.1153, @scaife.perseus

   καί ῥʼ ἑτέρῃ μὲν χειρὶ λάβʼ ἡνία, τῇ δʼ ἄρʼ ἱμάσθλην

2. (μεταφορικά) πηδάλιο πλοίου
3. (ελληνιστική σημασία) (γενικότερα) λουρί

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη ἱμάς

Πηγές

• ἱμάσθλη - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἱμάσθλη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.