anima

Ιταλικά (it)

Ουσιαστικό

anima ^(it)

• ψυχή

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

anima < ινδοευρωπαϊκή (ρίζα) *h₂enh₁- (αναπνοή) (συγγενές με την αρχαία ελληνική ἄνεμος)

Ουσιαστικό

anima ^(la) θηλυκό

1. άνεμος
2. αέρας
3. αναπνοή
4. πνεύμα
5. ψυχή, ζωή

   ≈ συνώνυμα: cor ^(la), animus ^(la)

Αλλόγλωσσα παράγωγα

• νέα ελληνική: → δείτε τη λέξη ανιμισμός

Κλίση

αριθμός	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	anima	animae
γενική	animae	animārum
δοτική	animae	animīs
αιτιατική	animam	animās
κλητική	anima	animae
αφαιρετική	animā	animīs
(α' κλίση)