στεναχώρια

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	στεναχώρια	οι	στεναχώριες
γενική	της	στεναχώριας		—
αιτιατική	τη	στεναχώρια	τις	στεναχώριες
κλητική		στεναχώρια		στεναχώριες
Προφέρεται με συνίζηση στην κατάληξη ως παροξύτονο. Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στεναχώρια < στενοχώρια < (ελληνιστική κοινή) στενοχωρία (στενός χώρος - όταν δεν είμαστε άνετα σε στενό χώρο, έχουμε αίσθηση δυσφορίας, πιεζόμαστε, πρβλ. «δεν με χωράει ο τόπος...»)

Ουσιαστικό

στεναχώρια και στενοχώρια θηλυκό

1. δυσάρεστη συναισθηματική κατάσταση, δυσφορία, απογοήτευση, δυσαρέσκεια, θλίψη, λύπη, οδύνη, πίκρα

Συγγενικά

• στενάχωρος
• στεναχωριέμαι -στενοχωρούμαι

Μεταφράσεις

    στεναχώρια