νέμεση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	νέμεση	οι	νεμέσεις
γενική	της	νέμεσης*	των	νεμέσεων
αιτιατική	τη	νέμεση	τις	νεμέσεις
κλητική		νέμεση		νεμέσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, νεμέσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

νέμεση < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική νέμε(σις) (η απόδοση αυτού που οφείλεται) + -ση < νέμω

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈne.me.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : νέ‐με‐ση

Ουσιαστικό

νέμεση θηλυκό

1. η τιμωρία που επιβάλλεται από μία ανώτερη δύναμη σε όποιον παραβαίνει τους ηθικούς νόμους ή είναι αλαζόνας υπερβαίνοντας τα ηθικά όρια

   ≈ συνώνυμα: θεία δίκη

2. (μυθολογία) → δείτε τη λέξη Νέμεση

Δείτε επίσης

• ύβρις

Μεταφράσεις

    νέμεση

αγγλικά : nemesis (en)