πεκούνια
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]
| ↓ πτώσεις | πληθυντικός | |||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | τα | πεκούνια | ||
| γενική | των | πεκουνιών | ||
| αιτιατική | τα | πεκούνια | ||
| κλητική | πεκούνια | |||
| Οι καταλήξεις -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση. | ||||
| Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- πεκούνια < (άμεσο δάνειο) ιταλική pecunia (θηλυκό που θεωρήθηκε ουδέτερο πληθυντικού)[1] < λατινική pecunia < pecu
Προφορά[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /peˈku.ni.a/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : πε‐κού‐νι‐α
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
πεκούνια ουδέτερο, μόνο στον πληθυντικό
Δείτε επίσης[επεξεργασία]
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
- ↑ πεκούνια - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
Κατηγορίες:
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'τραγούδι' χωρίς ενικό (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά ουδέτερα (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά χωρίς ενικό (νέα ελληνικά)
- Δάνεια από τα ιταλικά (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα ιταλικά (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα λατινικά (νέα ελληνικά)
- Λήμματα με προφορά ΔΦΑ (νέα ελληνικά)
- Νέα ελληνικά
- Ουσιαστικά (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (νέα ελληνικά)
- Λαϊκότροποι όροι (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)