Αἰγιλιεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Αἰγιλιεύς	οἱ	Αἰγιλιεῖς - Αἰγιλιῆς*
γενική	τοῦ	Αἰγιλιέως & Αἰγιλιῶς	τῶν	Αἰγιλιέων & Αἰγιλιῶν
δοτική	τῷ	Αἰγιλιεῖ	τοῖς	Αἰγιλιεῦσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	Αἰγιλιέᾱ & Αἰγιλιᾶ	τοὺς	Αἰγιλιέᾱς & Αἰγιλιᾶς
κλητική ὦ!		Αἰγιλιεῦ		Αἰγιλιεῖς - Αἰγιλιῆς*
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Αἰγιλιῆ1 ή Αἰγιλιεῖ2
γεν-δοτ	τοῖν		Αἰγιλιέοιν
Κλίνεται όπως το βασιλεύς με επιπλέον συνηρημένους τύπους. * αττικός τύπος 1 όπως στη Γραμματική του Smyth 2 όπως στη Γραμματική Γυμνασίου-Λυκείου Οικονόμου.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'ἁλιεύς' όπως «ἁλιεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Αἰγιλιεύς < Αἰγιλί(α) + -εύς

Ουσιαστικό

Αἰγιλιεύς αρσενικό

• (πατριδωνυμικό) ο κάτοικος του δήμου της Αιγιλίας

Πηγές

• Αἰγιλιεύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• Αἰγιλιεύς - Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français (Το Μεγάλο Μπαγί: Λεξικό [αρχαίας] ελληνικής-γαλλικής), Παρίσι: Hachette.