απαρχαιώνω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

απαρχαιώνω < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀπαρχαιόομαι / ἀπαρχαιοῦμαι + -ώνω< ἀπό + ἀρχαιόομαι / ἀρχαιοῦμαι < ἀρχαῖος < ἀρχή

Προφορά

ΔΦΑ : /a.paɾ.çeˈo.no/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐παρ‐χαι‐ώ‐νω

Ρήμα

απαρχαιώνω, αόρ.: απαρχαίωσα, παθ.φωνή: απαρχαιώνομαι, π.αόρ.: απαρχαιώθηκα, μτχ.π.π.: απαρχαιωμένος

• κάνω κάτι να φαίνεται αρχαίο, παλαιό, παλιομοδίτικο

Συνώνυμα

• (παλαιώνω)

Συγγενικά

• απαρχαιωμένος
• → δείτε τις λέξεις αρχαίος και αρχή

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	απαρχαιώνω	απαρχαίωνα	θα απαρχαιώνω	να απαρχαιώνω		απαρχαιώνοντας
β' ενικ.	απαρχαιώνεις	απαρχαίωνες	θα απαρχαιώνεις	να απαρχαιώνεις	απαρχαίωνε
γ' ενικ.	απαρχαιώνει	απαρχαίωνε	θα απαρχαιώνει	να απαρχαιώνει
α' πληθ.	απαρχαιώνουμε	απαρχαιώναμε	θα απαρχαιώνουμε	να απαρχαιώνουμε
β' πληθ.	απαρχαιώνετε	απαρχαιώνατε	θα απαρχαιώνετε	να απαρχαιώνετε	απαρχαιώνετε
γ' πληθ.	απαρχαιώνουν(ε)	απαρχαίωναν απαρχαιώναν(ε)	θα απαρχαιώνουν(ε)	να απαρχαιώνουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		απαρχαίωσα	θα απαρχαιώσω	να απαρχαιώσω		απαρχαιώσει
β' ενικ.		απαρχαίωσες	θα απαρχαιώσεις	να απαρχαιώσεις	απαρχαίωσε
γ' ενικ.		απαρχαίωσε	θα απαρχαιώσει	να απαρχαιώσει
α' πληθ.		απαρχαιώσαμε	θα απαρχαιώσουμε	να απαρχαιώσουμε
β' πληθ.		απαρχαιώσατε	θα απαρχαιώσετε	να απαρχαιώσετε	απαρχαιώστε
γ' πληθ.		απαρχαίωσαν απαρχαιώσαν(ε)	θα απαρχαιώσουν(ε)	να απαρχαιώσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω απαρχαιώσει	είχα απαρχαιώσει	θα έχω απαρχαιώσει	να έχω απαρχαιώσει
β' ενικ.	έχεις απαρχαιώσει	είχες απαρχαιώσει	θα έχεις απαρχαιώσει	να έχεις απαρχαιώσει
γ' ενικ.	έχει απαρχαιώσει	είχε απαρχαιώσει	θα έχει απαρχαιώσει	να έχει απαρχαιώσει
α' πληθ.	έχουμε απαρχαιώσει	είχαμε απαρχαιώσει	θα έχουμε απαρχαιώσει	να έχουμε απαρχαιώσει
β' πληθ.	έχετε απαρχαιώσει	είχατε απαρχαιώσει	θα έχετε απαρχαιώσει	να έχετε απαρχαιώσει
γ' πληθ.	έχουν απαρχαιώσει	είχαν απαρχαιώσει	θα έχουν απαρχαιώσει	να έχουν απαρχαιώσει

    Παθητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	απαρχαιώνομαι	απαρχαιωνόμουν(α)	θα απαρχαιώνομαι	να απαρχαιώνομαι
β' ενικ.	απαρχαιώνεσαι	απαρχαιωνόσουν(α)	θα απαρχαιώνεσαι	να απαρχαιώνεσαι
γ' ενικ.	απαρχαιώνεται	απαρχαιωνόταν(ε)	θα απαρχαιώνεται	να απαρχαιώνεται
α' πληθ.	απαρχαιωνόμαστε	απαρχαιωνόμαστε απαρχαιωνόμασταν	θα απαρχαιωνόμαστε	να απαρχαιωνόμαστε
β' πληθ.	απαρχαιώνεστε	απαρχαιωνόσαστε απαρχαιωνόσασταν	θα απαρχαιώνεστε	να απαρχαιώνεστε	(απαρχαιώνεστε)
γ' πληθ.	απαρχαιώνονται	απαρχαιώνονταν απαρχαιωνόντουσαν	θα απαρχαιώνονται	να απαρχαιώνονται
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		απαρχαιώθηκα	θα απαρχαιωθώ	να απαρχαιωθώ		απαρχαιωθεί
β' ενικ.		απαρχαιώθηκες	θα απαρχαιωθείς	να απαρχαιωθείς	απαρχαιώσου
γ' ενικ.		απαρχαιώθηκε	θα απαρχαιωθεί	να απαρχαιωθεί
α' πληθ.		απαρχαιωθήκαμε	θα απαρχαιωθούμε	να απαρχαιωθούμε
β' πληθ.		απαρχαιωθήκατε	θα απαρχαιωθείτε	να απαρχαιωθείτε	απαρχαιωθείτε
γ' πληθ.		απαρχαιώθηκαν απαρχαιωθήκαν(ε)	θα απαρχαιωθούν(ε)	να απαρχαιωθούν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	έχω απαρχαιωθεί	είχα απαρχαιωθεί	θα έχω απαρχαιωθεί	να έχω απαρχαιωθεί		απαρχαιωμένος
β' ενικ.	έχεις απαρχαιωθεί	είχες απαρχαιωθεί	θα έχεις απαρχαιωθεί	να έχεις απαρχαιωθεί
γ' ενικ.	έχει απαρχαιωθεί	είχε απαρχαιωθεί	θα έχει απαρχαιωθεί	να έχει απαρχαιωθεί
α' πληθ.	έχουμε απαρχαιωθεί	είχαμε απαρχαιωθεί	θα έχουμε απαρχαιωθεί	να έχουμε απαρχαιωθεί
β' πληθ.	έχετε απαρχαιωθεί	είχατε απαρχαιωθεί	θα έχετε απαρχαιωθεί	να έχετε απαρχαιωθεί
γ' πληθ.	έχουν απαρχαιωθεί	είχαν απαρχαιωθεί	θα έχουν απαρχαιωθεί	να έχουν απαρχαιωθεί
Συντελεσμένοι χρόνοι (β΄ τύποι)
Παρακείμενος	είμαι, είσαι, είναι απαρχαιωμένος - είμαστε, είστε, είναι απαρχαιωμένοι
Υπερσυντέλικος	ήμουν, ήσουν, ήταν απαρχαιωμένος - ήμαστε, ήσαστε, ήταν απαρχαιωμένοι
Συντελ. Μέλλ.	θα είμαι, θα είσαι, θα είναι απαρχαιωμένος - θα είμαστε, θα είστε, θα είναι απαρχαιωμένοι
Υποτακτική	να είμαι, να είσαι, να είναι απαρχαιωμένος - να είμαστε, να είστε, να είναι απαρχαιωμένοι

Μεταφράσεις

    απαρχαιώνω

αγγλικά : antiquate (en)