βλατί

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	βλατί	τα	βλατιά
γενική	του	βλατιού	των	βλατιών
αιτιατική	το	βλατί	τα	βλατιά
κλητική		βλατί		βλατιά
Οι καταλήξεις -ιού, -ιά, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «παιδί» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βλατί < μεσαιωνική ελληνική βλατί / βλαττίν < ελληνιστική κοινή βλαττίον, υποκοριστικό του βλάττα < λατινική blatta

Ουσιαστικό

βλατί ουδέτερο

1. (παρωχημένο) πολύτιμο πορφυρό ύφασμα
2. (παρωχημένο) (συνεκδοχικά) το ένδυμα ή το άμφιο που έχει φτιαχτεί απ’ αυτό το ύφασμα

   Εγνώριζον πολύ καλά ότι οι βασιλοπούλες έχουν εξαιρετικήν τινα αδυναμίαν εις τα ραφτόπουλα, μάλιστα, όταν αυτά ηξεύρουν να τραγουδούν τους επαίνους των θελγήτρων αυτών, ενώ ράπτουν τα βλατιά, με τα οποία στολίζουσι τα κάλλη των. (Γεώργιος Βιζυηνός, Το μόνον της ζωής του ταξείδιον)

3. (παρωχημένο) (κατ’ επέκταση) ύφασμα στη σέλα ή τα καπούλια ενός αλόγου

Μεταφράσεις

    βλατί