γύψ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	γῡπ-
ονομαστική	ὁ	γύψ	οἱ	γῦπες
γενική	τοῦ	γυπός	τῶν	γυπῶν
δοτική	τῷ	γυπῐ́	τοῖς	γυψῐ́(ν)
αιτιατική	τὸν	γῦπᾰ	τοὺς	γῦπᾰς
κλητική ὦ!		γύψ		γῦπες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		γῦπε
γεν-δοτ	τοῖν		γυποῖν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι μακρό.
3η κλίση, Κατηγορία 'γύψ' όπως «γύψ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

γύψ < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

γύψ αρσενικό

• (πτηνό) ο γύπας

Παράγωγα

• γύπη (φωλιά γύπα)
• γυπιάς (πέτρα που είναι "έδρα" γυπών)

Πηγές

• γύψ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• γύψ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.