διαμένω

Δείτε επίσης : διανέμω

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

διαμένω < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική διαμένω (παραμένω) < δια- + μένω (σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική résider) ^[1]

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /ði̯aˈme.no/ & /ðʝaˈme.no/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δι‐α‐μέ‐νω

Ρήμα[επεξεργασία]

διαμένω, πρτ.: διέμενα, αόρ.: διέμεινα (χωρίς παθητική φωνή)

(λόγιο) μένω κάπου, κατοικώ

Συνώνυμα[επεξεργασία]

κονεύω

Συγγενικά[επεξεργασία]

→ και δείτε τις λέξεις διά και μένω

Δείτε επίσης[επεξεργασία]

Κλίση[επεξεργασία]

Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	διαμένω	διέμενα	θα διαμένω	να διαμένω		διαμένοντας
β' ενικ.	διαμένεις	διέμενες	θα διαμένεις	να διαμένεις	διάμενε
γ' ενικ.	διαμένει	διέμενε	θα διαμένει	να διαμένει
α' πληθ.	διαμένουμε	διαμέναμε	θα διαμένουμε	να διαμένουμε
β' πληθ.	διαμένετε	διαμένατε	θα διαμένετε	να διαμένετε	διαμένετε
γ' πληθ.	διαμένουν(ε)	διέμεναν διαμέναν(ε)	θα διαμένουν(ε)	να διαμένουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		διέμεινα	θα διαμείνω	να διαμείνω		διαμείνει
β' ενικ.		διέμεινες	θα διαμείνεις	να διαμείνεις	διάμεινε
γ' ενικ.		διέμεινε	θα διαμείνει	να διαμείνει
α' πληθ.		διαμείναμε	θα διαμείνουμε	να διαμείνουμε
β' πληθ.		διαμείνατε	θα διαμείνετε	να διαμείνετε	διαμείντε
γ' πληθ.		διέμειναν διαμείναν(ε)	θα διαμείνουν(ε)	να διαμείνουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω διαμείνει	είχα διαμείνει	θα έχω διαμείνει	να έχω διαμείνει
β' ενικ.	έχεις διαμείνει	είχες διαμείνει	θα έχεις διαμείνει	να έχεις διαμείνει
γ' ενικ.	έχει διαμείνει	είχε διαμείνει	θα έχει διαμείνει	να έχει διαμείνει
α' πληθ.	έχουμε διαμείνει	είχαμε διαμείνει	θα έχουμε διαμείνει	να έχουμε διαμείνει
β' πληθ.	έχετε διαμείνει	είχατε διαμείνει	θα έχετε διαμείνει	να έχετε διαμείνει
γ' πληθ.	έχουν διαμείνει	είχαν διαμείνει	θα έχουν διαμείνει	να έχουν διαμείνει

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

διαμένω

αγγλικά : reside ^(en), inhabit ^(en), stay ^(en), abide ^(en), dwell ^(en)
γαλλικά : résider ^(fr), rester ^(fr)
γερμανικά : aufhalten ^(de)

Αναφορές[επεξεργασία]

↑ διαμένω - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας

Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

διαμένω < δια- + μένω

→ ζητούμενο λήμμα

Πηγές[επεξεργασία]

διαμένω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
διαμένω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

[1] διαμένω - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας

[1]

διαμένω

Πίνακας περιεχομένων

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Προφορά[επεξεργασία]

Ρήμα[επεξεργασία]

Συνώνυμα[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

Δείτε επίσης[επεξεργασία]

Κλίση[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]

Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Πηγές[επεξεργασία]

Μενού πλοήγησης

διαμένω

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Προφορά[επεξεργασία]

Ρήμα[επεξεργασία]

Συνώνυμα[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

Δείτε επίσης[επεξεργασία]

Κλίση[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]

Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Πηγές[επεξεργασία]

Μενού πλοήγησης

Αναζήτηση