εκκύβευση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	εκκύβευση	οι	εκκυβεύσεις
γενική	της	εκκύβευσης*	των	εκκυβεύσεων
αιτιατική	την	εκκύβευση	τις	εκκυβεύσεις
κλητική		εκκύβευση		εκκυβεύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, εκκυβεύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εκκύβευση < καθαρεύουσα ἐκκύβευ(σις) + -ση < ἐκκυβεύ(ω) + -σις

Προφορά

ΔΦΑ : /eˈci.vef.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : εκ‐κύ‐βευ‐ση

Ουσιαστικό

εκκύβευση θηλυκό

• (νομικός όρος) η ενέργεια του εκκυβεύω, η εξαγωγή των νικηφόρων λαχνών σε κλήρωση

  ※  Επομένως η μετά την επιτυχή εκκύβευση παράνομη ιδιοποίηση του ξένου λαχείου ή του αριθμολαχείου, το οποίο πλέον ανήκει στην κυριότητα του αγοραστή, συνιστά υπεξαίρεση. (Απόφαση 855 / 2011 του Αρείου Πάγου)

Μεταφράσεις

    εκκύβευση

Πηγές

• «ἐκκύβευσις» - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .