εξηκοντούτις

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	εξηκοντούτις	οι	εξηκοντούτιδες
γενική	της	εξηκοντούτιδος (εξηκοντούτιδας)	των	εξηκοντουτίδων (εξηκοντούτιδων)
αιτιατική	την	εξηκοντούτιδα	τις	εξηκοντούτιδες
κλητική		εξηκοντούτι (εξηκοντούτις)		εξηκοντούτιδες
Κλίση από τα αρχαία ελληνικά. Οι τύποι γενικής '-ιδας, -'ιδων, στη δημοτική.
Κατηγορία όπως «συνεργάτις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εξηκοντούτις < (διαχρονικό δάνειο) καθαρεύουσα ἑξηκοντοῦτις < αρχαία ελληνική ἑξηκοντού(της) + -τις

Προφορά

ΔΦΑ : /e.ksi.konˈdu.tis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐ξη‐κο‐ντού‐τις

ομόηχο: εξηκοντούτης

Ουσιαστικό

εξηκοντούτις, -ιδος

• (λόγιο, παρωχημένο) θηλυκό του εξηκοντούτης
  1. γυναίκα, περίπου εξήντα ετών, εξηντάρα
  2. (σε επιθετική λειτουργία) εξηντάχρονη

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη εξήκοντα

Μεταφράσεις

για γλώσσες που δεν έχουν ξεχωριστή λέξη για το θηλυκό σε αυτόν τον όρο (ή γενικά) δείτε εξηντάχρονος

    εξηκοντούτις

→ δείτε τις λέξεις εξηντάχρονη και εξηντάρα

Πηγές

• εξηκοντούτις - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας