ιεροκτόνος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο/η	ιεροκτόνος	το	ιεροκτόνο
γενική	του/της	ιεροκτόνου	του	ιεροκτόνου
αιτιατική	τον/την	ιεροκτόνο	το	ιεροκτόνο
κλητική		ιεροκτόνε		ιεροκτόνο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ιεροκτόνοι	τα	ιεροκτόνα
γενική	των	ιεροκτόνων	των	ιεροκτόνων
αιτιατική	τους/τις	ιεροκτόνους	τα	ιεροκτόνα
κλητική		ιεροκτόνοι		ιεροκτόνα
Λόγιο επίθετο που δε συνηθίζει τον νεότερο τύπο του θηλυκού σε -α.
ομάδα '-ος -ος -ο', Κατηγορία όπως «εμβολοφόρος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ιεροκτόνος < ιερο- + -κτόνος (<κτείνω)

Προφορά

ΔΦΑ : /i.e.ɾoˈkto.nos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ι‐ε‐ρο‐κτό‐νος

Επίθετο

ιεροκτόνος, -ος, -ο

• αυτός που έχει σκοτώσει ιερέα

  ⮡  ο ιεροκτόνος του πατρός Δημητρίου μπήκε στην φυλακή

Μεταφράσεις

    ιεροκτόνος