κατάνυξη
Νέα ελληνικά (el)
[επεξεργασία]| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | κατάνυξη | οι | κατανύξεις |
| γενική | της | κατάνυξης* | των | κατανύξεων |
| αιτιατική | την | κατάνυξη | τις | κατανύξεις |
| κλητική | κατάνυξη | κατανύξεις | ||
| * παλιότερος λόγιος τύπος, κατανύξεως | ||||
| Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
[επεξεργασία]
- κατάνυξη < μεσαιωνική ελληνική κατάνυξις (ίδια σημασία) < (ελληνιστική κοινή) κατάνυξις < κατά + νύξις < αρχαία ελληνική νύσσω
Ουσιαστικό
[επεξεργασία]
κατάνυξη θηλυκό
- αίσθημα που περιλαμβάνει σεβασμό, ευλάβεια και συγκίνηση, συνήθως σε σχέση με κάποια θεϊκή ή μεταφυσική παράσταση ή έννοια
- (κατ’ επέκταση) επίδειξη προσοχής και σεβασμού
- όλοι παρακολουθούσαν την ομιλία του με θρησκευτική κατάνυξη
Συγγενικά
[επεξεργασία]Σύνθετα
[επεξεργασία]
Μεταφράσεις
[επεξεργασία]
κατάνυξη