συγκίνηση

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	συγκίνηση	συγκινήσεις
γενική	συγκίνησης & συγκινήσεως	συγκινήσεων
αιτιατική	συγκίνηση	συγκινήσεις
κλητική	συγκίνηση	συγκινήσεις

Ετυμολογία

συγκίνηση < αρχαία ελληνική συγκίνησις < συγκινέω-συγκινῶ < σύν + κινῶ

Ουσιαστικό

συγκίνηση θηλυκό

1. εσωτερική ή εξωτερική συναισθηματική αντίδραση σε συμβάν-γεγονός (λόγω συμβάντος-γεγονότος)
2. (ψυχολογία) αντίδραση σε ερέθισμα που επιφέρει ψυχοσωματικές μεταβολές

Συγγενικές λέξεις

• συγκινώ
• συγκινητικός

Μεταφράσεις

    συγκίνηση

αγγλικά : excitement (en), stir (en) γαλλικά : émotion (fr)