μεσουράνημα

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	μεσουράνημα	μεσουρανήματα
γενική	μεσουρανήματος	μεσουρανημάτων
αιτιατική	μεσουράνημα	μεσουρανήματα
κλητική	μεσουράνημα	μεσουρανήματα

Ετυμολογία

μεσουράνημα < αρχαία ελληνική μεσουρανῶ < μεσ- + ουρανός

Προφορά

ΔΦΑ : /mɛ.su.ˈɾa.ni.ma/

Ουσιαστικό

μεσουράνημα ουδέτερο

1. η στιγμή που ένα ουράνιο σώμα περνάει από το μεσημβρινό ενός τόπου

   να κοίτα το μεσουράνημα του ήλιου!

2. το αποκορύφωμα, το ζενίθ της ζωής, της καριέρας κ.λπ. κάποιου

Συγγενικές λέξεις

• μεσουρανώ

Μεταφράσεις

    μεσουράνημα