μετεωροσκοπεῖον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	μετεωροσκοπεῖον	τὰ	μετεωροσκοπεῖᾰ
γενική	τοῦ	μετεωροσκοπείου	τῶν	μετεωροσκοπείων
δοτική	τῷ	μετεωροσκοπείῳ	τοῖς	μετεωροσκοπείοις
αιτιατική	τὸ	μετεωροσκοπεῖον	τὰ	μετεωροσκοπεῖᾰ
κλητική ὦ!		μετεωροσκοπεῖον		μετεωροσκοπεῖᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μετεωροσκοπείω
γεν-δοτ	τοῖν		μετεωροσκοπείοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «στοιχεῖον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μετεωροσκοπεῖον (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική μετεωροσκόπ(ος) + -εῖον

Ουσιαστικό

μετεωροσκοπεῖον, -ου ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• (αστρονομία) συνώνυμο του μετεωροσκόπιον: όργανο μέτρησης της απόστασης των άστρων (μετεώρων)

  ※  5ος κε αιώνας Πρόκλος, Ὑποτύπωσις τῶν ἀστρονομικῶν ὑποθέσεων, 6.2 @books-google Procli Diadochi Hypotyposis Astronomicarum positionum, Apud Ioannem Vualder, 1540

  διαφέρει μὲν οὖν τὸ μετεωροσκοπεῖον τοῦ ἀστρολάβου τούτου, […]

Δείτε επίσης

• (καθαρεύουσα) μετεωροσκοπεῖον: το μετεωροσκοπείο (όπως αστεροσκοπείο)

Πηγές

• μετεωροσκόπιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.