μολυβδοσκεπής

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις       ενικός      
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική ο μολυβδοσκεπής η μολυβδοσκεπής το μολυβδοσκεπές
      γενική του μολυβδοσκεπούς* της μολυβδοσκεπούς του μολυβδοσκεπούς
    αιτιατική τον μολυβδοσκεπή τη μολυβδοσκεπή το μολυβδοσκεπές
     κλητική μολυβδοσκεπή(ς) μολυβδοσκεπής μολυβδοσκεπές
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική οι μολυβδοσκεπείς οι μολυβδοσκεπείς τα μολυβδοσκεπή
      γενική των μολυβδοσκεπών των μολυβδοσκεπών των μολυβδοσκεπών
    αιτιατική τους μολυβδοσκεπείς τις μολυβδοσκεπείς τα μολυβδοσκεπή
     κλητική μολυβδοσκεπείς μολυβδοσκεπείς μολυβδοσκεπή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία [επεξεργασία]

μολυβδοσκεπής < μόλυβδ(ος) + -ο- + -σκεπής

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /mo.li.vðo.sceˈpis/
τυπογραφικός συλλαβισμός: μο‐λυ‐βδο‐σκε‐πής

Επίθετο[επεξεργασία]

μολυβδοσκεπής, -ής, -ές

  • που έχει σκεπή από μόλυβδο
    ※  Όταν ο ιερομνήμων Εβλιγιά Τσελεμπή (Evliyâ Ҫelebi) επισκέφτηκε την — πλέον καλούμενη Σελανίκ— πόλη το 1667/8, το ενδιαφέρον του έλκυσε το Παλαιόν Τζαμίον, καλούμενο από τον εξ ανατολών περιηγητή Εσκί Τζαμί (Eski Camiı). Το θαυμασμό του περιηγητή προκάλεσαν οι διαστάσεις του μεγάλου τεμένους, μήκους διακοσίων και πλάτους εκατόν δέκα βημάτων και ο παμμέγιστος, όχι λιθόκτιστος, αλλά τετραγωνικός, μολυβδοσκεπής θόλος παλαιού ρυθμού, ο οποίος, διακοσμημένος με ωραίους κυπαρίσσους, στηριζόταν επί είκοσι τεσσάρων αποστιλβόντων και ποικιλόχρωμων μαρμάρινων κιόνων.
    Ράπτης, Κωνσταντίνος (2016), Αχειροποίητος Θεσσαλονίκης: αρχιτεκτονική και γλυπτός διάκοσμος, διδακτορική διατριβή, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ). Σχολή Φιλοσοφική. Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας. Τομέας Αρχαιολογίας, σελ. 116
    ※  Εξωτερικά, η εκκλησία επιστεγάζονταν από ωραίο θόλο, στην κορυφή του οποίου υψώνονταν μεγαλοπρεπής σταυρός. Το σχήμα της ήταν επίμηκες, με τρούλο και είχε τρία κλίτη. Στα άκρα της δυτικής πλευράς της υψώνονταν δύο κωδωνοστάσια, το βόρειο για τα σήμαντρα και το νότιο για τους κώδωνες. Όλος ο ναός ήταν μολυβδοσκεπής.
    1922 – 2022: 100 Χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή (2022), Νέα Ιωνία: ΚΕΜΙΠΟ, σελ. 118

Μεταφράσεις[επεξεργασία]