μυροβλύτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μυροβλύτης	οι	μυροβλύτες
γενική	του	μυροβλύτη	των	μυροβλυτών
αιτιατική	τον	μυροβλύτη	τους	μυροβλύτες
κλητική		μυροβλύτη		μυροβλύτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μυροβλύτης < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική μυροβλύτης < μύρον + (ελληνιστική κοινή) βλύζω

Προφορά

ΔΦΑ : /mi.ɾoˈvli.tis/

Ουσιαστικό

μυροβλύτης αρσενικό (θηλυκό μυροβλύτισσα)

• (χριστιανισμός, για άγιο λείψανο) που ευωδιάζει, που αναβλύζει μύρο

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις μύρο και αναβλύζω

Μεταφράσεις

    μυροβλύτης

αγγλικά : myroblyte (en)