πολιόθριξ

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	*πολιόθρῐχ- πολιότρῐχ-
ονομαστική	ὁ/ἡ	πολιόθριξ	οἱ/αἱ	πολιότριχες
γενική	τοῦ/τῆς	πολιότριχος	τῶν	πολιοτρίχων
δοτική	τῷ/τῇ	πολιότριχῐ	τοῖς/ταῖς	πολιότριξῐ(ν)
αιτιατική	τὸν/τὴν	πολιότριχᾰ	τοὺς/τὰς	πολιότριχᾰς
κλητική ὦ!		πολιόθριξ		πολιότριχες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πολιότριχε
γεν-δοτ	τοῖν		πολιοτρίχοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνυξ' όπως «ὄνυξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πολιόθριξ (ελληνιστική κοινή) < πολιό(ς) + -θριξ

Ουσιαστικό

πολιόθριξ αρσενικό ή θηλυκό, σε επιθετική λειτουργία

• (ελληνιστική κοινή) που έχει άσπρα μαλλιά, ασπρομάλλης

  ※  Ἔθος δέ τι τῶν Κίμβρων διηγοῦνται τοιοῦτον, ὅτι ταῖς γυναιξὶν αὐτῶν συστρατευούσαις παρηκολούθουν προμάντεις ἱέρειαι πολιότριχες, λευχείμονες, καρπασίνας ἐφαπτίδας ἐπιπεπορπημέναι, ζῶσμα χαλκοῦν ἔχουσαι, γυμνόποδες (Στράβων, Γεωγραφικά Ζ, 2.3)

Πηγές

• πολιόθριξ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.