προκοίλι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	προκοίλι	τα	προκοίλια
γενική	του	προκοιλιού	των	προκοιλιών
αιτιατική	το	προκοίλι	τα	προκοίλια
κλητική		προκοίλι		προκοίλια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προκοίλι < προ- + κοιλ(ιά) + -ι < → δείτε  μεσαιωνική ελληνική προκοίλης < ελληνιστική κοινή προκοίλιος

Προφορά

ΔΦΑ : /pɾoˈci.li/

τυπογραφικός συλλαβισμός : προ‐κοί‐λι

Ουσιαστικό

προκοίλι ουδέτερο

1. το μέρος της κοιλιάς που εξέχει

   ⮡  πάχυνε, έκανε προγούλι και προκοίλι, έγινε προκοίλης

   ※  Προκοίλι δὲ εἶναι τὸ καλύπτον τὴν κοιλίαν τοῦ χοίρου λίπος , τεμάχιον ἀρκετὰ μέγα, τὸ ὁποῖον βραζόμενον τρώγεται, ἀφοῦ κρυώσῃ. (Δημήτρης Λουκόπουλος, Αιτωλικαί οικίσεις, σκεύη και τροφαί, 1984, σελ. 125)

   ※  Με πλατύ δασωμένο στήθος, πόδια βαριά, χέρια θραψερὰ καὶ προκοίλια και προγούλια, ἕνας ἄνθρωπος όλος κρέατα. (Ιωάννης Μιχαήλ Παναγιωτόπουλος, Αιχμάλωτοι: μυθιστορήματα, 1951, σελ. 38)

   ≈ συνώνυμα: μπάκα, κοιλίτσα

2. το υπογάστριο

Άλλες μορφές

• προκιούλι (δημοτική)

Συγγενικά

• προκοίλης, προκοιλάς

→ και δείτε τη λέξη κοιλιά

Μεταφράσεις

    προκοίλι