προσκήνιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	προσκήνιον	τὰ	προσκήνιᾰ
γενική	τοῦ	προσκηνίου	τῶν	προσκηνίων
δοτική	τῷ	προσκηνίῳ	τοῖς	προσκηνίοις
αιτιατική	τὸ	προσκήνιον	τὰ	προσκήνιᾰ
κλητική ὦ!		προσκήνιον		προσκήνιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		προσκηνίω
γεν-δοτ	τοῖν		προσκηνίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προσκήνιον (ελληνιστική κοινή) < προ- + σκην(ή) + -ιον, σαν ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο επιθέτου «προσκήνιος»

Ουσιαστικό

προσκήνιον, -ου ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

1. είσοδος σκηνής, τέντας
2. υπερυψωμένη πλατφόρμα μπορστά από κτίρια
3. (θέατρο) προσκήνιο, μπροστινό μέρος θεατρικής σκηνής

   ≈ συνώνυμα: λογεῖον

4. (θέατρο) ζωγραφισμένη επιφάνεια στο βάθος θεατρικής σκηνής

Πηγές

• προσκήνιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.