προστάζω

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

προστάζω < αρχαία ελληνική προστάσσω / προστάττω < πρός + τάσσω / τάττω

Προφορά

ΔΦΑ : /pɾɔˈstazɔ/

συλλαβισμός : προ‐στά‐ζω

παλαιός συλλαβισμός : προσ‐τά‐ζω

Ρήμα

προστάζω

1. διατάζω
2. επιτάσσω

Συγγενικές λέξεις

• απρόσταχτος
• αφεντοπρόσταγμα
• προσταγή
• πρόσταγμα
• προσταγμένος
• προστακτικά
• προστακτική
• προστακτικός
• → δείτε τις λέξεις προς, τάζω και τάσσω

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	προστάζω	πρόσταζα	θα προστάζω	να προστάζω		προστάζοντας
β' ενικ.	προστάζεις	πρόσταζες	θα προστάζεις	να προστάζεις	πρόσταζε
γ' ενικ.	προστάζει	πρόσταζε	θα προστάζει	να προστάζει
α' πληθ.	προστάζουμε	προστάζαμε	θα προστάζουμε	να προστάζουμε
β' πληθ.	προστάζετε	προστάζατε	θα προστάζετε	να προστάζετε	προστάζετε
γ' πληθ.	προστάζουν(ε)	πρόσταζαν προστάζαν(ε)	θα προστάζουν(ε)	να προστάζουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		πρόσταξα	θα προστάξω	να προστάξω		προστάξει
β' ενικ.		πρόσταξες	θα προστάξεις	να προστάξεις	πρόσταξε
γ' ενικ.		πρόσταξε	θα προστάξει	να προστάξει
α' πληθ.		προστάξαμε	θα προστάξουμε	να προστάξουμε
β' πληθ.		προστάξατε	θα προστάξετε	να προστάξετε	προστάξτε
γ' πληθ.		πρόσταξαν προστάξαν(ε)	θα προστάξουν(ε)	να προστάξουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω προστάξει	είχα προστάξει	θα έχω προστάξει	να έχω προστάξει
β' ενικ.	έχεις προστάξει	είχες προστάξει	θα έχεις προστάξει	να έχεις προστάξει
γ' ενικ.	έχει προστάξει	είχε προστάξει	θα έχει προστάξει	να έχει προστάξει
α' πληθ.	έχουμε προστάξει	είχαμε προστάξει	θα έχουμε προστάξει	να έχουμε προστάξει
β' πληθ.	έχετε προστάξει	είχατε προστάξει	θα έχετε προστάξει	να έχετε προστάξει
γ' πληθ.	έχουν προστάξει	είχαν προστάξει	θα έχουν προστάξει	να έχουν προστάξει

Μεταφράσεις

    προστάζω

αγγλικά : command (en), order (en) γαλλικά : ordonner (fr), enjoindre (fr)