προστακτική

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

προστακτική < (ελληνιστική κοινή)

Ουσιαστικό

προστακτική θηλυκό

• (γραμματική) έγκλιση του ρήματος που χρησιμοποιείται για να δηλωθεί η προσταγή ή η προτροπή και η παράκληση

Μεταφράσεις

    ρηματική έγκλιση

αγγλικά : imperative (en) γαλλικά : injonctif (fr) εσπεράντο : imperativo (eo) πολωνικά : tryb rozkazujący (pl)

Κλιτικός τύπος επιθέτου

προστακτική

• ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, θηλυκού γένους του προστακτικός

Ομώνυμα / Ομόηχα

• προστακτικοί