πυγίδιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	πυγίδιον	τὰ	πυγίδιᾰ
γενική	τοῦ	πυγιδίου	τῶν	πυγιδίων
δοτική	τῷ	πυγιδίῳ	τοῖς	πυγιδίοις
αιτιατική	τὸ	πυγίδιον	τὰ	πυγίδιᾰ
κλητική ὦ!		πυγίδιον		πυγίδιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πυγιδίω
γεν-δοτ	τοῖν		πυγιδίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πυγίδιον < πυγ(ή) + υποκοριστικό επίθημα -ίδιον

Ουσιαστικό

πυγίδιον ουδέτερο [πῡγῐδῐον]

• υποκοριστικό του πυγή, το κωλαράκι, μικρά οπίσθια

  ※  εὐθὺς διὰ τοὺς στεφάνους ἐπ᾽ ἄκρων τῶν πυγιδίων ἐκάθησθε. Ἀριστοφάνης, Ἀχαρνῆς (Ἀχαρνεῖς), στίχος 638)

  αμέσως για τα στεφάνια, στην άκρη του πωπού σας κάθεστε (σε ελεύθερη μετάφραση: «μόλις ακούτε για στεφάνια, κάθεστε σούζα»)

Πηγές

• πυγίδιον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πυγίδιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.