σκελίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	σκελίς	αἱ	σκελίδες
γενική	τῆς	σκελίδος	τῶν	σκελίδων
δοτική	τῇ	σκελίδῐ	ταῖς	σκελίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	σκελίδᾰ	τὰς	σκελίδᾰς
κλητική ὦ!		σκελίς*		σκελίδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σκελίδε
γεν-δοτ	τοῖν		σκελίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σκελίς < αρχαία ελληνική σχελίς < άγνωστης ετυμολογίας. Η σύνδεση με το σκέλος δεν είναι ετυμολογική καθώς το δασύ σχ- είναι αρχαιότερο, αλλά κι επειδή το σκέλος αναφέρεται μόνο στα κάτω άκρα.

Ουσιαστικό

σκελίς, -ίδος θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• μεταγενέστερος τύπος του σχελίς:
  1. (αρχική σημασία) πλευρά βοδιού (όπως η κοτολέτα)
  2. η σκελίδα

Άλλες μορφές

• σκελλίς

Παράγωγα

• σκελίδιον

Σύνθετα

• τρισκελίς
• ὀνοσκελίς
• Ὀνοσκελίς
• περισκελίς
• πυγοσκελίς

Πηγές

• σκελίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.