σοφιστής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	σοφιστής	οι	σοφιστές
γενική	του	σοφιστή	των	σοφιστών
αιτιατική	τον	σοφιστή	τους	σοφιστές
κλητική		σοφιστή		σοφιστές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σοφιστής < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική σοφιστής < σοφίζω, σοφισ- + -τής < σοφός α' κλίση

Ουσιαστικό

σοφιστής αρσενικό

1. (ιστορία) ακόλουθος της σοφιστικής προσωκρατικής φιλοσοφίας
2. αττικός ρήτορας, δικηγόρος (συνήγορος), δάσκαλος ρητορικής που δίδασκε με αμοιβή.

Συγγενικά

• σόφισμα
• Σοφιστής, πλατωνικός διάλογος
• σοφιστεία
• σοφιστικός

Σύνθετα

• γυμνοσοφιστής

Μεταφράσεις

    σοφιστής

αγγλικά : sophist (en) γαλλικά : sophiste (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

σοφιστής < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

σοφιστής αρσενικό

1. γνώστης μιας τέχνης, επιδέξιος σε μια τέχνη
2. (φιλοσοφία) αττικός ρήτορας, δικηγόρος (συνήγορος), δάσκαλος ρητορικής επ' αμοιβή
3. (κακόσημο) αυτός που εξαπατά με λόγια

Συγγενικά

• σοφός

Πηγές

• σοφιστής - Βασικό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής - Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2006‑2008. greek‑language.gr
• σοφιστής - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σοφιστής - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.