σχοινί

Ελληνικά (el) [επεξεργασία]

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	σχοινί	τα	σχοινιά
γενική	του	σχοινιού	των	σχοινιών
αιτιατική	το	σχοινί	τα	σχοινιά
κλητική		σχοινί		σχοινιά
όπως «παιδί» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

σχοινί < αρχαία ελληνική σχοινίον (υποκοριστικό του σχοῖνος)

σχοινί ουδέτερο και σκοινί

σε τεντωμένο σχοινί: επικίνδυνη κατάσταση ή κατάσταση που απαιτεί λεπτούς χειρισμούς
στο σπίτι του κρεμασμένου δε μιλάνε για σχοινί: λέγεται όταν κάποιος αναφέρεται σε κάτι που στην παρούσα στιγμή μπορεί να προσβάλλει ή απλά να θίξει ή όταν θέλουμε να υπονοήσουμε πως κάποιος κατηγορεί κάποιον για πράξεις που έχει κάνει και ο ίδιος ή για κάτι που είναι ταμπού στην προκείμενη κατάσταση
το έδεσε (ή το πάει ή το πήρε) σχοινί-κορδόνι: λέγεται για κάποιον που επαναλαμβάνει με ενοχλητικό τρόπο κάτι
του σχοινιού και του παλουκιού: λέγεται για άνθρωπο του υποκόσμου
τραβάω ή παρατραβάω ή τεντώνω το σχοινί: εξωθώ μια κατάσταση στα άκρα

σχοινί