σύνδειπνος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	σύνδειπνος	οι	σύνδειπνοι
γενική	του/της του	συνδείπνου σύνδειπνου	των	συνδείπνων & σύνδειπνων
αιτιατική	τον/τη	σύνδειπνο	τους/τις τους	συνδείπνους σύνδειπνους
κλητική		σύνδειπνε		σύνδειπνοι
Ο δεύτερος τύπος της γενικής ενικού και αιτιατικής πληθυντικού, μόνο για το αρσενικό.
Κατηγορία όπως «βιομήχανος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σύνδειπνος < αρχαία ελληνική σύνδειπνος < δεῖπνον

Ουσιαστικό

σύνδειπνος αρσενικό ή θηλυκό

• (λόγιο) που συνδειπνεί, που δειπνεί μαζί με κάποιον άλλον

Μεταφράσεις

    σύνδειπνος

αρχαία ελληνικά : σύνδειπνος αγγλικά : αποδίδεται περιφραστικά