τεφροδόχη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	τεφροδόχη	οι	τεφροδόχες
γενική	της	τεφροδόχης	των	τεφροδοχών
αιτιατική	την	τεφροδόχη	τις	τεφροδόχες
κλητική		τεφροδόχη		τεφροδόχες
Συγκρίνετε με τη κλίση του τεφροδόχος.
Κατηγορία όπως «νίκη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τεφροδόχη < τέφρ(α) + -ο- + -δόχη κατά την ελληνιστική καπνοδόχη

Προφορά

ΔΦΑ : /te.fɾoˈðo.çi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : τε‐φρο‐δό‐χη

Ουσιαστικό

τεφροδόχη θηλυκό

1. χώρος που δέχεται τη στάχτη από καμένα υλικά
2. συνώνυμο του τεφροδόχος

Μεταφράσεις

    χώρος που δέχεται στάχτη