τεφροδόχος

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	τεφροδόχος	οι	τεφροδόχοι
γενική	της	τεφροδόχου	των	τεφροδόχων
αιτιατική	την	τεφροδόχο	τις	τεφροδόχους
κλητική		τεφροδόχε		τεφροδόχοι
όπως «νόσος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τεφροδόχος < τέφρ(α) + -ο- + -δόχος < δέχομαι

Προφορά

ΔΦΑ : /te.fɾoˈðo.xos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : τε‐φρο‐δό‐χος

Ουσιαστικό

τεφροδόχος θηλυκό

• δοχείο που περιέχει τη στάχτη ενός νεκρού που αποτεφρώθηκε

Άλλες μορφές

• τεφροδόχη

Μεταφράσεις

    τεφροδόχος

αγγλικά : urn (en)