στάχτη
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
 Δείτε επίσης : σταχτή, σταχτί
|
Πίνακας περιεχομένων
Ελληνικά (el) [επεξεργασία]
| πτώση | ενικός | πληθυντικός |
|---|---|---|
| ονομαστική | στάχτη | στάχτες |
| γενική | στάχτης | σταχτών |
| αιτιατική | στάχτη | στάχτες |
| κλητική | στάχτη | στάχτες |
Ετυμολογία [επεξεργασία]
Ετυμολογία - στάχτη < μεσαιωνική ελληνική στάκτη < ελληνιστική κοινή στακτή (κονία) < αρχαία ελληνική στακτός < στάζω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *stag- (στάζω)
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
στάχτη θηλυκό
- το υπόλειμμα της καύσης ενός υλικού
- έπεσε η στάχτη του τσιγάρου στο χαλί
- (μεταφορικά) ολοσχερής καταστροφή
- τα πάντα έγιναν στάχτη
Εναλλακτικές μορφές[επεξεργασία]
Εκφράσεις[επεξεργασία]
- στάχτη στα μάτια: το ξεγέλασμα, η παραπλάνηση
- τόσην ώρα μάς έριχνε στάχτη στα μάτια, για να μην καταλάβουμε τις μαϊμουδιές που έκανε
- στάχτη και μπούρμπερη: μεγάλη και ολοσχερής καταστροφή
