φερέφωνο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	φερέφωνο	τα	φερέφωνα
γενική	του	φερέφωνου & φερεφώνου	των	φερέφωνων & φερεφώνων
αιτιατική	το	φερέφωνο	τα	φερέφωνα
κλητική		φερέφωνο		φερέφωνα
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «βούτυρο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φερέφωνο < (διαχρονικό δάνειο) καθαρεύουσα φερέφωνον, φέρ(ω) + -φωνον < φωνή (μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική porte-parole)

Ουσιαστικό

φερέφωνο ουδέτερο

• μειωτικός χαρακτηρισμός για αυτόν που μεταφέρει ή εκφράζει απόψεις άλλων και δεν έχει αυτονομία σκέψης ή/και έκφρασης

Δείτε επίσης

• υποχείριο

Μεταφράσεις

    φερέφωνο

αγγλικά : mouthpiece (en) γαλλικά : porte-parole (fr)