χηνιδεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	χηνιδεύς	οἱ	χηνιδεῖς
γενική	τοῦ	χηνιδέως	τῶν	χηνιδέων
δοτική	τῷ	χηνιδεῖ	τοῖς	χηνιδεῦσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	χηνιδέᾱ	τοὺς	χηνιδέᾱς
κλητική ὦ!		χηνιδεῦ		χηνιδεῖς
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		χηνιδεῖ
γεν-δοτ	τοῖν		χηνιδέοιν
Δεν καταγράφονται καταλήξεις πληθυντικού σε -ῆς.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'Ἀντιοχεύς' όπως «Ἀντιοχεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χηνιδεύς (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική χήν + -ιδεύς

Ουσιαστικό

χηνιδεύς, -έως αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

• (πτηνό) η νεαρή χήνα, το χηνόπουλο

Πηγές

• χηνιδεύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.